10.02.2010 Çarşamba günü saat 09:38'de İstanbul'da doğdum. Annemin kuzusu, babamın bir-incisi-yim. Henüz 4 aylığım. Kendimi sadece ağlayarak ifade edebiliyorum. Bu kız yine mi ağlıyor? diyorlar, ağlamam huysuzluğumdan değil konuşamamamdan. Aslında çok güler yüzlü tatlı bir cadıyım ben. En çok hoşuma giden şey de; annemle babamın ben ağlıyorum diye kavga etmeleri, ya bunlar çok saf galiba. "Bi susun da uyuyayım" diye ağlıyorum. Uykum geldiğinde babam bana türkü söylüyor ben de artık sussun diye hemen uyuyor numarası yapıyorum. Babam da anneme dönüp, bak gördünmü sesim çok yanık hemen uyuttum diyor. Vallahi saf bunlar.
Fenerbahçe kızımı ağlattın ya... şampiyonluk haram olsun. Her sezon son maça kadar lider, son maçta şampiyon olduğunu sanıp, ikinci olasın. Türkiye kupasınıda ELA'nın çocuğu doğduğunda alasın hemiiiii.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder